كم شنوايي(Hearing Loss) يا آسيب شنوايي مشكل در عملكرد يك يا هر دو گوش است . ممكن است از واژه هايي چون ناشنوا يا سخت شنوا نيز استفاده شود.
انواع كم شنوايي عبارت است از : كم شنوايي انتقالي ، كم شنوايي حسي – عصبي ، كم شنوايي آميخته و كم شنوايي مركزي

كم شنوايي انتقالي : Conductive Hearing Loss

كم شنوايي انتقالي زماني رخ مي دهد كه مشكل در بخشي از گوش خارجي يا مياني وجود داشته باشد . اين دسته از كم شنوايان احساس پري يا انسداد در گوشهاي خود دارند و اغلب به آرامي صحبت مي كنند زيرا صداي خودشان را بلند مي شنوند . افراد مبتلا به كم شنوايي انتقالي بايد توسط پزشك متخصص و اديولوژيست معاينه و ارزيابي شوند تا تحت درمان قرار گيرند .
كم شنوايي حسي عصبي : Sensory Neural Hearing Loss
زماني كه مشكل در گوش داخلي يا عصب شنوايي باشد ،‌كم شنوايي حسي – عصبي رخ مي دهد .
در اغلب موارد اين نوع كم شنوايي دو طرفه است . افراد مبتلا به كم شنوايي حسي – عصبي براي بهبود وضعيت شنوايي و درك گفتار لازم است از سمعك استفاده كنند.
كم شنوايي آميخته : Mix Hearing Loss
وجود همزمان كم شنوايي انتقالي و حسي عصبي ، كم شنوايي آميخته را به وجود مي آورد . در اغلب موارد اين افراد پس از درمان جزء انتقالي لازم است از سعك بهره گيرند .
كم شنوايي مركزي : Central Hearing Loss
آسيب بافتهاي مغزي باعث بروز كم شنوايي مركزي مي شود . اين دسته از كم شنوايان نيز لازم است براي بهبود وضعيت ارتباط شنيداري خود از سمعك استفاده كنند .